إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۶۲﴾ وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُمْ بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿۶۳﴾

یقیناً هغه کسان چه ایمان ئی راوړی دی اوهغه کسان چه یهودیان دی او نصاریٰ (عیسایان) اوصابیان چا چه ایمان راوړو (ددوی نه) په اللّه تعالٰی اوپه ورځی روستنئ اوعمل ئی اوکړو نیک (په طریقه دنبی) پس دوی لره ثواب د(عمل) ددوی دی په نزد د رب ددوی اونه به وی هیڅ ویره په دوی باندی اونه به دوی غمژن شی ﴿۶۲﴾
اوکوم وخت چه واخیسته مونږپخه وعده تاسونه اوپورته کړو مونږستاسودپاسه طور (غر) اوویل مونږ اونیسئ هغه کتاب چه درکړی دی مونږتاسوته په کوشش سره اویادوئ هغه احکام چه په دی کښی دی دپاره ددی چه بچ شئ (دگناهونویاداورنه) ﴿۶۳﴾

[۶۲] دا آیت تتمه ده په ترغیب سره چه صرف په نومونو او نسبتونوسره نجات نشته، څوک دعویٰ کوی چه قرآن والایم، څوک وائی چه د موسیٰ امتی یم، څوک وائی زه دعیسیٰ امتی یم، څوک وائی زه زبور منم او دیحیٰ امتی یم، نوپه دی سره نشی بچ کیدلی بلکه په ایمان (اعْبُدُوا رَبَّكُمُ) اوتابعداری دطریقه د نبی ﷺ سره نجات حاصلیږی (صَّابِئِينَ) دوی مختلف ډلی دی څوک دستورو عبادت کوی، څوک د ملائکو، څوک دستورونه بتان جوړوی اودهغی عبادت کوی اوڅوک دقطب ستوری عبادت کوی اودوی زبور کتاب لولی او دعویٰ دایمان کوی په یحیٰ باندی ددی وجی نه دوی د کتابیانو په حکم کښی داخل دی - اوایمان په اللّه تعالٰی باندی دهغه ذات منل توحید منل احکام منل نوپه احکاموکښی ملائک او کتابونه اورسولان منل ټول داخل دی - نوداټولو ایمانیاتوته شامل دی -
[۶۳] دادوهم خطاب دی تر (۸۲) پوری په دی کښی دری خباثتونه دمشرانو ذکردی - بی لوظی کول، داللّه تعالٰی داحکامو حیلی کول، په جرم سره پاک خلق بدنامول - اودموجوده کسانوپنځه خباثتونه دی تحریف معنوی کول، منافقت کول، دامیانوپه باطلوخبروپسی تقلیدکول، تحریف لفظی کول، ځان له جنت خاص کول - بیاددی تتمه په تخویف اوبشارت سره ذکرده - غرپورته کول دپاره دمجبوره کولونه دی بلکه اکراه ده اودهغی سره ایمان قبول دی مثال دادی چه توره په یوکس باندی اوچته کړی شی دوژلو دپاره اوهغه زرایمان راوړی نودا ایمان منظور دی په شریعت کښی - اوداپورته کول دغرپه حقیقت باندی حمل دی ددی نه انکارکول دادمعجزاتونه انکارکول دی (بِقُوَّةٍ) ددی معنیٰ کوشش کول دی په عمل کولو کښی په هغه کتاب باندی (وَاذْكُرُوا) مراددی نه درس وتدریس کول دی - ذکر، په ژبه لوستل اوپه زړه کښی فکرتدبرکول مراد دی -