وَالْمُحْصَنَاتُ ۱۹۲ النِّســاء
وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا ﴿۱۱۰﴾ وَمَنْ يَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا يَكْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿۱۱۱﴾ وَمَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا ﴿۱۱۲﴾ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِنْ شَيْءٍ وَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَكَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا ﴿۱۱۳﴾
اوچاچه عمل وکړو بد ، یاظلم ئی اوکړوپه ځان خپل بیابخنه اوغواړی د اللّه تعالٰی نه اونه مومی اللّه تعالٰی بخونکی رحم کؤونکی ﴿۱۱۰﴾
اوچاچه اوکړو گناه یقیناً کوی هغه چه (ضررورکوی) ځان خپل ته اودی اللّه تعالٰی پوهه حکمتونووالا ﴿۱۱۱﴾
اوچاچه اوکړو وړوکی گناه یالوی گناه بیابدنام کړی په هغی سره پاکدامن پس یقیناً پورته کړه ده لویه بدنامه او گناه ښکاره ﴿۱۱۲﴾
اوکه نه وی فضل د اللّه تعالٰی په تاباندی اورحمت دهغه (نودوی به ته خطا کړی وی) ځکه چه پوخ قصد کړی ؤو یوی ډلی ددوینه چه خطا کړی تا (په فیصله کښی) اونه خطا کوی مگرځانونه خپل او ضررنشی رسولی تاته دوی هیڅ ضرر اونازل کړی دی اللّه تعالٰی په تاباندی کتاب او سنت اوپوهه درکړی ده، دهغه څه چه ته پری نه پوهیدی اودی فضل د ساللّه تعالٰی په تاباندی لوی ﴿۱۱۳﴾
[۱۱۰] دی آیت کښی ترغیب دی استغفار اوتوبی کولوته که وړوکی گناه وی اوکه لوی وی (سُوءًا) مراددی نه گناه ضغیره دی (أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ) مرادددی نه گناه کبیره دی -
[۱۱۱] دی آیت کښی رددی په وهم دهغه چاباندی چه دخپل گناه بوج په بل چاباندی گنړی (إِثْمًا) صغیره او کبیره ټولو گناهونوته شامل دی -
[۱۱۲] دی آیت کښی منع ده په بل چاباندی دبدنامئ لگولونه (خَطِيئَةً) هغه گناه چه وړوکی وی اوقصداً نه وی یاهغه چه د اللّه تعالٰی اوبنده مینځ کښی دی - اثم: غټ گناه چه قصداً ئی کړی وی یاپه حقوق دبندگانو کښی ظلم اوکړی
[۱۱۳] داآیت دی دلیل دی په عصمت د نبی ﷺ باندی (أَنْ يُضِلُّوكَ) مراد ددی نه خطا کول د نبی ﷺ دی په حقه فیصله کښی (فَضْلُ) نه مراد وحی ده اورحمت نه مراد عصمت دی - او آیت دلیل دی چه څوک بل چالره گمراه کوی نوپه ځپله گمراه شو (مَا لَمْ تَكُنْ) مراد په دی سره واقعه دمنافق ده ځکه که عام مراد شی نوددی آیت نه روستو وحی ته حاجت نه راځی نووحی بی فائدی کیږی او ددی نه روستو سورة توبه نازل شوی ده ، اوپه هغی کښی نفی دعلم غیب ده نبی ﷺ نه دهغی تکذیب نه لازمیږی -